Ten artykuł jest częścią ISC Przekształć21 serię obejmującą zasoby naszej sieci naukowców i twórców zmian, które pomagają w informowaniu o pilnych przemianach niezbędnych do osiągnięcia celów w zakresie klimatu i różnorodności biologicznej.
W tym tygodniu nastąpi ważny krok na drodze do Dialogu Wysokiego Szczebla w sprawie Energii, który odbędzie się pod auspicjami Zgromadzenia Ogólnego ONZ we wrześniu: Ministerialne fora tematyczne dotyczące energii, które zakończą się jutro, w dniu 25 czerwca. Fora gromadzą ministrów rządów krajowych i liderów biznesu, miast, społeczeństwa obywatelskiego i organizacji młodzieżowych, aby zaprezentować rozwiązania i partnerstwa oraz przedstawić swoje porozumienia energetyczne, określając ich dobrowolne zobowiązania i działania.
W tym kluczowym roku dla polityki energetycznej, z którym rozmawialiśmy Damilola Ogunbiyi, Mistrz Wysokiego Szczebla ds. Dialogu.
P: Oprócz tego, że jesteś dyrektorem generalnym SEforALL i specjalnym przedstawicielem Sekretarza Generalnego ONZ ds. Zrównoważonej Energii dla Wszystkich, jesteś także współprzewodniczącym Rady ds. Transformacji Energetycznej COP26. Czym zajmuje się Rada ds. Transformacji Energetycznej COP26 i na czym polega Twoja rola?
Rada ds. Transformacji Energetycznej (ETC) COP26 ma na celu zgromadzenie światowego przywództwa w celu przyspieszenia transformacji energetyki, a dostęp do finansowania pozostaje największą przeszkodą w przejściu na czystą energię. Podjęto szereg działań, które będą kontynuowane w okresie poprzedzającym COP26 w Glasgow w listopadzie. Obejmują one dialogi krajowe i ankiety przeprowadzone wśród największych prywatnych instytucji finansujących energię w Afryce z siedzibą w Wielkiej Brytanii, aby zrozumieć, co jest wymagane do odblokowania inwestycji na większą skalę.
Ujawniono, że EWT mogłaby odegrać kluczową rolę w odblokowaniu finansów poprzez utworzenie międzynarodowego ekosystemu projektów priorytetowych i finansowania mieszanego oraz poprzez uruchomienie gwarancji i instrumentów ograniczających ryzyko ze strony instytucji finansujących rozwój i rządów darczyńców. Następnym krokiem, oprócz ukierunkowanych rozmów z członkami EWT, z podmiotami finansującymi dla Afryki i rządami skupiającymi się na konkretnych projektach, zostaną przeprowadzone podobne badania w innych regionach.
Moja rola polega na gromadzeniu odpowiednich ludzi, aby przyłączyli się do tych rozmów, abyśmy mogli opracować plan działania, który odblokuje finansowanie regionom rozwijającym się, które chcą dokonać transformacji, ale które chcą również zapewnić, że ich priorytety rozwojowe będą opierać się na dostępie do energii elektrycznej dla wszystkich. To jest punkt wyjścia – kiedy zrozumiemy, że dostęp do energii jest powiązany z transformacją, będziemy mogli również dostrzec ogromną szansę na zelektryzowanie 760 milionów ludzi, którym obecnie brakuje prądu – w tym 570 milionów osób mieszkających w Afryce. Moim zdaniem celem absolutnie musi być to, co wydarzy się dzień po COP26. ETC ma szansę wywrzeć wpływ w przyszłości. To jest moje skupienie.
P: Jakie są obecnie według Pana najważniejsze bariery w przejściu na czystą energię?
To naprawdę zależy od tego, o kim mówisz. Transformacja w krajach takich jak Rwanda, Nigeria czy Pakistan będzie wyglądać zupełnie inaczej niż w przypadku kraju w Europie.
W przypadku większości krajów rozwijających się bariery są dość wyraźne. Przede wszystkim istnieje pojęcie sprawiedliwości i jej wpływ na całą dyskusję na temat sprawiedliwej transformacji.
Ta statystyka przedstawia kwestię sprawiedliwej transformacji w kontekście: z wyjątkiem Republiki Południowej Afryki, pozostały 1 miliard ludzi w Afryce Subsaharyjskiej korzysta z mocy wytwórczych około 80 gigawatów i wytwarza mniej niż 1 procent skumulowanej emisji CO2 emisje. Jest to mniej więcej tyle samo, ile zużywa jeden kraj europejski, na przykład Niemcy.
Mamy sytuację, w której wiele krajów stara się rozwijać do poziomu, w którym ich obywatele będą mieli powszechny dostęp do energii i będą mogli się uprzemysłowić – chodzi więc o rozwój gospodarczy. I odwrotnie, inne kraje, które wzbogaciły się dzięki dziesięcioleciom paliw kopalnych, teraz mówią tym krajom, że muszą dokonać transformacji w tym samym tempie co one, bez zasobów niezbędnych do osiągnięcia tego celu. W tym scenariuszu kraje rozwijające się proszone są o zapłacenie najwięcej, gdy najmniej przyczyniły się do problemu.
Jedynym sposobem, w jaki zamierzamy zapewnić sprawiedliwość w tym scenariuszu, jest zapewnienie krajom zasobów potrzebnych do sprawiedliwej transformacji. Zasoby finansowe i techniczne stanowią przeszkodę i jest to coś, co w SEforAll postrzegamy jako priorytet. W odpowiedzi zmobilizowaliśmy kilka ważnych rozwiązań.
Finansowanie oparte na wynikach (RBF) to mechanizm finansowania, który zapewnia szybsze i skuteczniejsze dostarczanie połączeń. Opowiadamy się za skalowaniem RBF i uruchomiliśmy także własny RBF, aby przyspieszyć i skalować dostęp do energii w Afryce, czyli Uniwersalny Instrument Energetyczny (UEF). UEF to instrument RBF obejmujący wielu darczyńców, który zapewnia płatności motywacyjne za zweryfikowane przyłącza elektroenergetyczne do odbiorców końcowych. UEF działa obecnie w Beninie, Madagaskarze i Sierra Leone, aby zachęcać do rozwoju minisieci. Jednak aspiruje do tego, aby do 500 r. stać się ogólnoafrykańskim obiektem o wartości 2023 mln dolarów (100 mln dolarów do końca tego roku) i dostarczyć do 2 r. około 300,000 mln nowych przyłączy elektrycznych i 2023 XNUMX rozwiązań w zakresie czystej kuchni.
Będzie to możliwe jedynie przy wsparciu partnerów, które stanowi podstawę wszystkich naszych działań, aby osiągnąć cel zrównoważonego rozwoju nr 7 do roku 2030.
SEforAll mobilizuje także wsparcie kilku bardzo ważnych partnerów zaangażowanych w tworzenie funduszu katalitycznego, który zajmie się problemem ubóstwa energetycznego. W rzeczywistości, inicjatywę wraz z Fundacjami Rockefellera i IKEA ogłoszono na Ministerialnym Forum Tematycznym na początku tego tygodnia. To forum ministerialne stanowi kamień milowy na drodze do wrześniowego dialogu wysokiego szczebla ONZ w sprawie energii. W wydarzeniu ministerialnym weźmie udział ponad 30 krajów będących światowymi mistrzami, 16 ONZ i instytucji zajmujących się rozwojem, a także 170 ekspertów technicznych z sektora publicznego i prywatnego, którzy pracują nad stworzeniem realnej drogi do roku 2030. Jest to ucieleśnienie mobilizacji ludzi ze wszystkich zakątków świata, aby znaleźć rozwiązanie i właśnie tego potrzeba.
P: Co musi się wydarzyć, aby przejść na czystą energię, chroniąc jednocześnie źródła utrzymania osób zależnych od przemysłu węglowego? Czy dostępne są przykłady najlepszych praktyk?
Jak konsekwentnie powtarzał Sekretarz Generalny ONZ, aby osiągnąć cel zrównoważonego rozwoju nr 7 i zerową emisję netto do 2050 r., musimy skończyć z węglem. SEforALL i organizacje na całym świecie uznają, że energetyka węglowa nie ma zrównoważonej przyszłości. Jednak zdajemy sobie również sprawę, że wiele krajów będzie potrzebować czasu i długoterminowego wsparcia, aby dokonać sprawiedliwej transformacji, która nie pozostawi nikogo w tyle, w stronę bardziej zrównoważonych źródeł energii. Musimy stopniowo wycofywać dotacje na paliwa kopalne i przekierować fundusze na sprawiedliwą, włączającą transformację energetyczną. Musimy także szybko zwiększyć skalę wykorzystania odnawialnych źródeł energii. Inwestycja w zrównoważoną energię to inwestycja w zdrowszą i dostatniej przyszłość dla wszystkich.
Gospodarka światowa w coraz większym stopniu opiera się na czystych i wydajnych źródłach energii, które są obecnie tańsze niż paliwa kopalne. Według badań inwestycje typu dolara za dolara w czystą energię tworzą trzy i pół razy więcej miejsc pracy w porównaniu z paliwami kopalnymi. W samej Afryce każdy 1 milion dolarów zainwestowany w wielkoskalowe projekty wytwarzania energii słonecznej tworzy około 80 miejsc pracy.
Przesunięcie inwestycji w stronę rodzimych odnawialnych źródeł energii nie tylko pomoże wypełnić luki w dostępie do energii elektrycznej, ale także zwiększy bezpieczeństwo energetyczne i pozwoli uniknąć osieroconych aktywów opartych na infrastrukturze paliw kopalnych. Odnawialne źródła energii są obecnie najbardziej opłacalnym nowym źródłem energii elektrycznej w prawie każdym kraju na świecie. Jeśli chodzi o wytwarzanie energii, ponad połowa wszystkich obecnie działających elektrowni węglowych kosztuje więcej niż budowa nowych odnawialnych źródeł energii. Nowe inwestycje w odnawialne źródła energii są bardziej ekonomiczne niż nowe inwestycje w węgiel, co spowodowałoby, że przyszłe elektrownie węglowe stałyby się aktywami osieroconymi.
Rządy powinny również skorzystać z okazji i wyeliminować dotacje do paliw kopalnych. Dzięki światowemu wzrostowi inwestycji ekologicznych o 1.2% i zmniejszeniu inwestycji w paliwa kopalne o zaledwie 0.4% możliwe będzie utworzenie cennych miejsc pracy, a świat będzie na dobrej drodze do osiągnięcia Porozumienia paryskiego. Musimy inwestować w ludzi. Szkolenia techniczne, biznesowe i z zakresu przedsiębiorczości są niezbędne do lokalizacji przemysłu i zaspokojenia potrzeb potencjalnie dużego krajowego rynku zrównoważonej energii.
P: Co chciałbyś, aby ministrowie energii i inni decydenci na całym świecie podnieśli ambicje w zakresie przejścia na czystą energię w 2021 r.?
Dialog wysokiego szczebla ONZ w sprawie energii jest ważnym wydarzeniem na drodze do COP26 w tym roku – i w późniejszych latach. Wydarzenie to stanowi pierwszy przypadek od ponad 40 lat – dosłownie od pokolenia – że Sekretarz Generalny ONZ zwołał wydarzenie na szczycie poświęcone wyłącznie energii. Ostatni raz coś takiego miało miejsce podczas kryzysu naftowego w 1981 r. To naprawdę pokazuje powagę obecnej sytuacji. Wierzę, że świat się teraz budzi i zdaje sobie sprawę, że musimy stawić czoła transformacji energetycznej, aby osiągnąć zero netto do 2050 r. Jest to fakt, którego nie można zignorować, biorąc pod uwagę, że sektor energetyczny odpowiada za 73% emisji gazów cieplarnianych powodowanych przez człowieka. Oznacza to jednak, że w ramach sprawiedliwej i godziwej transformacji energetycznej musimy zająć się lukami w dostępie do energii.
Głównym rezultatem tego szczytu będą nowe porozumienia energetyczne, które uwzględnią konkretne zobowiązania i zapewnią drogę do osiągnięcia celu zrównoważonego rozwoju nr 7 do 2030 r. Są to publiczne i możliwe do wyśledzenia dobrowolne zobowiązania, które są zgodne z ustalonymi na poziomie krajowym wkładami (NDC) w ramach porozumienia paryskiego i które wyróżniają się rzuca światło na ważny element energii, który należy najpierw rozwiązać w wyścigu do neutralności klimatycznej. Prosimy kraje, przedsiębiorstwa, miasta, instytucje finansowe, organizacje filantropijne, społeczeństwo obywatelskie i obywateli świata o podpisanie Porozumienia Energetycznego w celu wykazania swoich ambicji i konkretnych działań, jakie podejmą, aby zapewnić każdemu dostęp do czystej energii po przystępnej cenie oraz aby cały świat przechodzi na czystą energię.
P: Co chciałbyś zobaczyć od społeczności inżynieryjnej i naukowej, jeśli chodzi o pomoc w dostarczaniu wiedzy potrzebnej do wspierania przejścia na czystą energię? Gdzie są luki w wiedzy?
Potrzebujemy więcej innowacji. Uśredniony koszt jednostki energii elektrycznej (LCOE) z nowych elektrowni fotowoltaicznych (PV) na skalę przemysłową spadł o około 90 procent w ciągu ostatniej dekady. Indie odnotowały najniższy na świecie LCOE w przypadku fotowoltaiki w 2019 r. Potrzebujemy jednak więcej innowacji, aby nadal obniżać koszty i widzieć te obniżki kosztów w krajach na całym świecie. Społeczność STEM może pomóc w zwiększeniu tempa innowacji, aby zapewnić dalszy spadek cen energii słonecznej i innych odnawialnych źródeł energii. Potrzebujemy także wiedzy naukowców, aby pomóc nam dotrzeć do tych, którzy są na ostatniej mili – są to populacje wiejskie, odizolowane i oddalone od sieci. Musimy zadbać o to, abyśmy dotarli do tych ludzi w możliwie najbardziej efektywny i ekonomiczny sposób, aby zapewnić rozwój gospodarczy, a nie tylko jedną żarówkę.
Społeczność naukowa może wspierać skuteczniejsze dostarczanie i dostępność danych, aby umożliwić tak potrzebne zwiększenie skali inwestycji w energię odnawialną. Obejmuje to informacje na temat optymalnych lokalizacji odnawialnych źródeł energii, społeczności dobrze przygotowanych do inwestycji w elektryfikację oraz dane na temat przyjęcia i wpływu rozwiązań w zakresie czystej kuchni.
Naukowcy społeczni mogą wpływać na zmiany w całej społeczności, pomagając zmienić postrzeganie opcji energii odnawialnej poza siecią w porównaniu z energią elektryczną z sieci. Jeśli uda nam się podnieść świadomość na poziomie społeczności, że rozproszone odnawialne źródła energii, w tym minisieci i autonomiczne systemy fotowoltaiczne, mogą zapewnić energię wystarczającą do produktywnego wykorzystania, ludzie mogą zacząć zmieniać swoje nastawienie.
Damilola Ogunbiyi
Damilola Ogunbiyi jest dyrektorem generalnym ds. zrównoważonej energii dla wszystkich (SEforALL), specjalnym przedstawicielem Sekretarza Generalnego ONZ ds. zrównoważonej energii dla wszystkich i współprzewodniczącym UN-Energy. Jest także komisarzem Światowej Komisji ds. eliminacji ubóstwa energetycznego i współprzewodniczącą Rady ds. Transformacji Energetycznej COP26. Jest światowym liderem i orędownikiem osiągnięcia 7. celu zrównoważonego rozwoju (SDG7), który zakłada zapewnienie wszystkim dostępu do niezawodnej, niedrogiej, zrównoważonej i nowoczesnej energii do 2030 r., zgodnie z Porozumieniem paryskim w sprawie zmian klimatycznych. Przed dołączeniem do SEforALL pani Ogunbiyi była pierwszą kobietą na stanowisku dyrektora zarządzającego Nigeryjskiej Agencji Elektryfikacji Obszarów Wiejskich, gdzie była odpowiedzialna za pomyślne negocjacje w sprawie nigeryjskiego projektu elektryfikacji, który jest instrumentem o wartości 550 mln USD (350 mln USD Banku Światowego i Afrykańskiego Banku Rozwoju 200 mln USD). szybkiego zbudowania minisieci fotowoltaicznych i wdrożenia systemów domów fotowoltaicznych w całej Nigerii w celu zamknięcia luk w dostępie do energii.
Nowe podejście do rozwiązań energetycznych
Niniejszy raport jest jedną z pięciu publikacji opracowanych za pośrednictwem Konsultacyjnej Platformy Naukowej IIASA-ISC „Odbijając się do przodu w zrównoważony sposób: ścieżki do świata po COVID” i uruchomiona styczeń 2021.
Zdjęcie: Międzynarodowa Agencja Energii Odnawialnej via Flickr (dzięki uprzejmości Seychelles Public Utilities Corporation).