Po przekształceniu terenów podmokłych w pola ryżowe Rwanda stanęła przed poważnym kompromisem między bezpieczeństwem żywnościowym a zdrowiem publicznym, ponieważ uprawa ryżu nieumyślnie stworzyła żyzne tereny lęgowe dla komarów przenoszących malarię. Rząd zwrócił się do nauki, aby znaleźć kompromis i znaleźć skuteczne rozwiązania.
To studium przypadku ilustruje praktyczne zastosowanie strategii opartych na nauce w równoważeniu kompromisów w czasami konkurujących ze sobą celach zrównoważonego rozwoju. Jest to jeden z wielu przykładów nauki praktycznej, który został podkreślony w tegorocznym wydaniu raport, przygotowane przez Międzynarodową Radę Naukową i Światową Federację Organizacji Inżynierskich dla Forum polityczne wysokiego szczebla 2024 na temat zrównoważonego rozwoju.
Od nauki do działania: wykorzystanie wiedzy naukowej i rozwiązań w celu wspierania zrównoważonego i odpornego rozwoju
Aby zwiększyć lokalne zaopatrzenie w żywność i dochody rolników, rząd Rwandy zainicjował szereg działań mających na celu przekształcenie terenów podmokłych w pola ryżowe. Jednak ta ekspansja w sposób niezamierzony stworzyła żyzne tereny lęgowe dla komarów przenoszących malarię, powodując silne odbicie się malarii po wcześniejszych skutecznych wysiłkach wytępienia. Dotyka to szczególnie rodziny uprawiające ryż i mieszkańców mieszkających w pobliżu obszarów uprawy ryżu.
W ramach interdyscyplinarnej współpracy zidentyfikowano i zmapowano znaczący kompromis między celem zrównoważonego rozwoju 2 (bezpieczeństwo żywnościowe i dochody drobnych rolników) a celem zrównoważonego rozwoju 3 (zdrowie publiczne i choroby zakaźne) z wykorzystaniem ram analitycznych ISC Przewodnik po Interakcje SDG: od nauki do wdrożenia. Odkrycia te ponadto obalają panujący „paradoks ryżu”, czyli przekonanie, że zwiększony dochód z produkcji ryżu w Afryce Subsaharyjskiej zrównoważy ryzyko malarii dzięki lepszym środkom ochronnym.
W szczególności w przypadku Rwandy różne rodzaje danych połączono w sposób interdyscyplinarny, aby powiązać uprawę ryżu z nasilonym przenoszeniem malarii. Naukowcy społeczni zebrali spostrzeżenia społeczności na temat zmian we wskaźnikach infekcji malarią, uzupełnione danymi z badań malariometrycznych, szybkich testów diagnostycznych na obecność malarii oraz obserwacją komarów na polach ryżowych i w ich pobliżu prowadzoną przez zespoły medyczne i entomologiczne.
Po ustaleniu kompromisu między celami zrównoważonego rozwoju 2.3 i 3.3 poszukiwano rozwiązań naukowych, koncentrując się na biolarwicydach w celu kontrolowania populacji komarów. Kampanie biobójcze przeprowadzono pilotażowo w ścisłej współpracy ze spółdzielniami hodowców ryżu i okazały się skutecznym rozwiązaniem, nie szkodzącym roślinom ryżu, szerzej rozumianemu środowisku ani ludziom. Zarówno dane z monitoringu komarów, jak i własne spostrzeżenia rolników potwierdziły, że biologiczne larwicydowanie zmniejsza częstość przypadków malarii. Pilotaż wykazał również, że społeczności uprawiające ryż z powodzeniem samodzielnie zorganizowały kampanię zwalczania larw biologicznych, osiągając wyniki na poziomie społeczności, którym przewodzą eksperci.
Jednak przekształcenie oprysków biolarwicydami w rutynową czynność okazało się trudne finansowo. Aby zbadać mobilizację lokalnych zasobów, badacze przeprowadzili eksperymenty z grami licytacyjnymi, oceniając gotowość rolników do wniesienia wkładu finansowego oraz chęć lokalnych konsumentów do płacenia premii za ryż „wolny od malarii”. Chociaż wyniki wykazały znaczny wkład, był on niewystarczający do pokrycia pełnych kosztów, co wymagało wsparcia ze strony rządu i darczyńców międzynarodowych. Podmioty te mogłyby również pomóc w ustanowieniu wiarygodnego systemu certyfikacji ryżu „wolnego od malarii”.
Wyniki badania doprowadziły do przełamania silosów politycznych wokół celów zrównoważonego rozwoju 2 i celu zrównoważonego rozwoju 3. Dowodem na to jest niedawne włączenie kampanii biobójczych do oficjalnej strategii Rwandy dotyczącej malarii, ukierunkowanej na regiony uprawy ryżu poprzez opryski na dużą skalę z wykorzystaniem technologii dronów. Ponadto ryzyko malarii jest obecnie coraz częściej uwzględniane w projektach rolniczych, takich jak te zalecane przez Międzynarodowy Fundusz Rozwoju Rolnictwa, które obecnie obejmują ocenę ryzyka dla środowiska w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych.
Zdjęcie autorstwa EarthFix (CC BY-NC 2.0)