Niniejszy zbiór komentarzy ekspertów z zakresu nauk ścisłych i praw człowieka przedstawia różnorodne perspektywy i dodatkowy kontekst dotyczący działalności ISC.interpretacja prawa do uczestnictwa w nauce i korzystania z niej– ważny kamień milowy w rozwoju praw i obowiązków związanych z nauką.
Śledczy zajmujący się prawami człowieka od zawsze byli awangardą demokratyzacji nowo dostępnych osiągnięć naukowych – od antropologii sądowej w celu identyfikacji ofiar ludobójstwa, przez identyfikację genetyczną osób zaginionych, po analizę obrazów satelitarnych masowych okrucieństw, aż po analizę obliczeniową ogromnych zestawów danych w celu dokumentowania pracy przymusowej. Przez wiele lat idea „nauki w służbie praw człowieka” motywowała stowarzyszenia naukowe do tworzenia programów wolontariatu, uniwersytety do zakładania centrów nauki i praw człowieka oraz do wprowadzania nowych podejść do dowodów praw człowieka, które miały głęboki wpływ.
Koncentrując się na prawie uczestniczyć w nauce, a następnie opisując, co to oznacza w praktyce, interpretacja ISC odchodzi od usługi, która niestety była czasami postrzegana przez pryzmat „zbawiciela”, w stronę rodzajów partnerstw, które zawsze były w centrum najlepszych przykładów współpracy w dziedzinie nauki i praw człowieka. Prawdziwe uczestnictwo buduje zrozumienie poprzez współtworzenie pytań badawczych i metodologii, a następnie wspólne przeprowadzanie badania. Partycypacyjne badania oparte na prawach człowieka priorytetowo traktują osoby najbardziej narażone i ich potrzeby nowych ustaleń. Właściwie sformułowane pytania badawcze dotyczące praw człowieka mogą zdefiniować dobro wspólne i oddzielić je od partyjnych planów.
Przez wiele lat naukowcy zajmujący się badaniami nad prawami człowieka domagali się profesjonalnych standardów i kodeksów postępowania, które podkreślałyby udział w nauce, ale zbyt często prawa człowieka są postrzegane jako „usługa”, a nie badania. To kolejny sposób definiowania „usługi” jako czegoś oddzielonego od podstawowych badań. Wytyczne ISC umieszczają prawa człowieka w zakresie odpowiedzialności naukowej i, jeśli zostaną przyjęte przez towarzystwa naukowe i krajowe akademie nauk, mają potencjał, aby zmienić oczekiwania zawodowe na lepsze.
Theresa Harris, Dyrektor Programowy, Centrum Odpowiedzialności Naukowej i Sprawiedliwości AAAS, Amerykańskie Stowarzyszenie na rzecz Postępu Naukowego, Waszyngton, DC, USA.
Międzynarodowa Rada Naukowa (ISC) opublikowała swoją interpretację „prawo do uczestnictwa w nauce i czerpania z niej korzyści”, zapewniając jasne ramy do zrozumienia tego podstawowego prawa.
Interpretacja przedstawia kluczowe obowiązki i odpowiedzialności wymagane do zapewnienia powszechnego dostępu do nauki i wiedzy naukowej, kładąc jednocześnie nacisk na ochronę wolności naukowych i promowanie edukacji. Zgodnie z zasadami wolności i odpowiedzialności w nauce ISC wzmacnia wizję nauki jako globalnego dobra publicznego.
Prawo do nauki
Międzynarodowa Rada Naukowa uważa, że istnieje uniwersalne prawo człowieka do uczestniczenia w nauce i czerpania z jej dobrodziejstw, a obowiązkiem rządów jest tworzenie i podtrzymywanie możliwości obywateli, aby mogli korzystać z tego prawa.
Prawo do naukiOdpowiedzialność
Informacje, opinie i rekomendacje prezentowane na naszych blogach gościnnych pochodzą od indywidualnych autorów i niekoniecznie odzwierciedlają wartości i przekonania Międzynarodowej Rady Naukowej
Przeczytaj więcej o prawie człowieka do nauki, które ma 76 lat. To przypomnienie dla nas wszystkich, abyśmy byli bardziej ciekawi
Dowiedz się więcej o tym, jak udostępnianie nauki jest kwestią praw człowieka: Apel naukowca o włączenie
Przeczytaj więcej o Odzyskiwaniu nauki jako prawa człowieka: Komentarz Specjalnego Sprawozdawcy ONZ w dziedzinie praw kulturalnych
