Ryzyko katastrof związanych ze zmianami klimatu jest temat kluczowy na szczycie COP29 w Baku w Azerbejdżanie, który kończy się w tym tygodniu. W obliczu zmian klimatycznych powodujących wzrost liczby katastrof eksperci na szczycie mówili o znaczeniu ulepszania i rozbudowy systemów wczesnego ostrzegania, a także o opracowaniu połączona globalna baza danych w celu śledzenia zmian klimatu i szkód wyrządzonych przez niego.
Podstawą całej tej pracy jest jedna fundamentalna rzecz: dane. „Wszystkie wysiłki na rzecz działań klimatycznych zależą od dostępności i dostępu do danych” zauważa Biuro ONZ ds. ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych (UNDRR).
Aby skuteczniej stawiać czoła wyzwaniom, takim jak mapowanie stref zagrożenia powodzią i pożarami lasów czy ocena strat i szkód, potrzebne są różnego rodzaju dane: geoprzestrzenne, meteorologiczne, zapisy historyczne, dane geograficzne i wiele innych.
W obliczu narastającego kryzysu klimatycznego eksperci twierdzą, że niezwykle ważne jest udostępnienie naukowcom ogromnych ilości danych, które będą mogli wykorzystywać w bardziej przystępny sposób, aby móc podejmować natychmiastowe decyzje i planować długoterminowo.
Rozwiązanie tych pytań będzie miało kluczowe znaczenie dla naszej zdolności do tworzenia systemów, które pozwolą ludziom podejmować szybkie i świadome decyzje w obliczu coraz częstszych katastrof – decyzji, które mogą decydować o życiu lub śmierci.
„Podstawą podejmowania tych decyzji są dane” – wyjaśnił Bapon Fakhruddin, hydrometeorolog z dużym doświadczeniem w zakresie ryzyka klimatycznego i starszy specjalista ds. zarządzania zasobami wodnymi w Green Climate Fund. Fakhruddin współprzewodniczy Grupa zadaniowa ds. danych FAIR w badaniach ryzyka katastrof w Komitecie ds. Danych ISC (CODATA), który pracuje nad poprawą dostępu i użyteczności danych na temat ryzyka katastrof, co umożliwi skuteczniejsze działania i podejmowanie decyzji.
Fakhruddin podaje przykład powodzi na terenach rolniczych: jeśli prognoza pogody przewiduje ulewne deszcze na krótko przed tym, jak zbiory będą gotowe do zbioru, rolnicy muszą szybko podejmować decyzje. Czy powinni natychmiast uciekać na tereny wyżej położone, czy też jest wystarczająco bezpiecznie, aby zostać w domu? Jeśli spodziewane są powodzie, jak duże są prawdopodobne szkody w plonach? Czy lepiej byłoby zebrać plony wcześniej, czy też założyć się, że wystarczająca część plonów przetrwa?
Na te decyzje wpływa wiele różnych rodzajów informacji – początkowa prognoza pogody i wszystkie jej podstawowe dane, a także bieżące obserwacje opadów deszczu i głębokości wody. Następnie informacje rolnicze o uprawach, w tym ich dojrzałość i odporność na powodzie – plus dane o samej ziemi, w tym glebie, topografii i roślinności, obok wielu innych czynników.
Decyzje, które wynikają z tych danych, określą, czy rolnicy, którym grozi katastrofa, będą mogli dostarczać żywność swoim społecznościom i nadal zarabiać na życie. Jednocześnie dane te mogą również zasilać systemy wczesnego ostrzegania, pomagając władzom dostosować je do bardziej efektywny i dokładnyi dając ludziom czas na przygotowanie się i podjęcie decyzji.
Po katastrofach dane są kluczowe do dokonywania obliczeń strat i szkód. Jest to ważne zarówno na szczeblu krajowym, ponieważ ludzie szukają wsparcia finansowego od władz lokalnych, jak i na poziomie międzynarodowym wraz z uruchomieniem Funduszu Strat i Szkód Klimatycznych, którego celem jest zapewnianie rekompensat za skutki katastrof klimatycznych.
Przy tak wysokiej stawce specjaliści muszą być w stanie zbierać i uzyskiwać dostęp do wiarygodnych danych oraz rozumieć ich ograniczenia. „Jeśli nie masz dobrego zestawu danych i jeśli nie masz standaryzowanego zestawu danych, w rzeczywistości stosujesz zasadę „śmieci na wejściu, śmieci na wyjściu”. Niedoceniasz swojego ryzyka lub je przeceniasz” — powiedział Fakhruddin.
Jak wyjaśnił, praca nad ryzykiem katastrof wymaga połączenia pomiarów i modeli stworzonych przez naukowców zajmujących się fizyką ze scenariuszami i zasadami opracowanymi przez inżynierów, planistów i innych naukowców zajmujących się naukami społecznymi.
Zadbanie o to, aby dane ze wszystkich tych sektorów były nie tylko dostępne, ale także można połączyć była ciągłą walką. Wytyczne Jednym z głównych ustaleń CODATA było ustalenie, w jaki sposób łączyć ze sobą dane z różnych obszarów Projekt WorldFAIR, który zawierał rekomendacje z wielu różnych dziedzin.
„Często największym wyzwaniem jest faktycznie dostępność. Mamy dane, ale być może są w innym formacie lub nie są publicznie dostępne” — dodał Fakhruddin. Zasady dotyczące danych często chronią cenne informacje. A w innych przypadkach odpowiednie dane istnieją, ale nie można uzyskać do nich dostępu, często z frustrująco przyziemnych powodów — na przykład z powodu zapomnienia o dysku cyfrowym, którego właściciel odszedł i zabrał ze sobą hasło — powiedział.
„Jeśli jesteś w stanie zlokalizować te rzeczy, możesz stworzyć fascynujący produkt informacyjny dla dobra ogółu” – powiedział Fakhruddin. Pierwszym krokiem jest lepsza polityka dostępu do danych – kto może uzyskać dostęp do danych i co może z nimi zrobić? W jaki sposób te dane mogą być udostępniane bardziej efektywnie między specjalistami i innymi ludźmi, którzy potrzebują tej pomocy w czasach kryzysu?
Jest też kwestia szkoleń i potencjału: rozszerzanie dostępu do danych musi iść w parze z pracą, która pomoże specjalistom jak najlepiej wykorzystać te dane w różnych sektorach.
„Myślę, że to właśnie tam jest największa luka w ekosystemie danych, ponieważ nie każdy sektor jest tak samo wyposażony i przeszkolony, aby zarządzać i obsługiwać zestaw danych” — dodał Fakhruddin. „Myślę, że jest to w tej chwili bardzo konieczne i że faktycznie należy przyjrzeć się bardziej holistycznemu, zintegrowanemu i wspólnemu rozumieniu tych danych i wartości danych” — powiedział.
Zdjęcie zrobione przez Grega Johnsona on Unsplash
Odpowiedzialność
Informacje, opinie i rekomendacje prezentowane na naszych blogach gościnnych pochodzą od indywidualnych autorów i niekoniecznie odzwierciedlają wartości i przekonania Międzynarodowej Rady Naukowej
Przeczytaj więcej o inicjatywie ISC mającej na celu wyposażenie organizacji naukowych w sprzęt na miarę ery cyfrowej
Przeczytaj więcej o tym, jak ISC wspiera Deklarację COP29 w sprawie Zielonych Działań Cyfrowych podczas pierwszego w historii Dnia Cyfryzacji
Dowiedz się więcej o zaproszeniu do recenzowania zaktualizowanych profili informacji o zagrożeniach UNDRR-ISC | Termin: 31 grudnia
